"Oos Naer 55" (jaargang 15, nr. 55, maart 2013)

Op de voorkant van deze uitgave nr.55 staat een tekening van "Keysersbosch", een afbeelding uit de 'Limburger koerier' van 7 april 1931.

"Asj d'r èns wiltj loestere" (redactie)

In taegestèlling tót 't väörige nummer van Oos Naer is "Asj d'r" dees kieër erg kort. Det kumt ómdet d'r gein noe artikele aangemeldj hove te wäöre en d'r wiejer wieënig noets is. Gein noets is toch good noets! Daoróm mer gauw aan 't laeze.

"Neer, vroeger en nu" (door Koos Luijten)

Neer, vroeger.....

Bovenstaande foto is rond 1980 gemaakt vanaf Hanssum richting de Maas. Het betreft de vroegere mouterij van bierbrouwerij Vennekens. Bovenaan, net onder de dakspits ziet men nog een uitsteeksel waaraan een katrol heeft gezeten. Hier werden de zakken brouwgerst met een touw over een katrol omhooggetrokken. Links onder aan de voorkant tegen het gebouw ziet men nog de plaats waar de takel stond voor het ophalen van de aangevoerde vaten bier. Op de achtergond links ziet men nog een stukje van de veevoederfabriek 'Maasoever', oorspronkelijk opgericht als 'Rijkers veevoederfabriek'; op de achtergrond rechts bij de Maas is nog de zuiginstallatie te zien waarmee de bestanddelen van het veevoer uit de schepen werden gezogen.

En nu.....

Bovenstaande foto is gemaakt in februari 2013. Op de plaats waar de bottelarij stond, staat tegenwoordig het woonhuis van de familie Vennekens. Doordat het iets verder van de weg ligt, is nu ook het woonhuis van de familie Boeters-Gorissen zichtbaar. De veevoederfabriek is in 2012 geheel afgebroken.

"Het levensverhaal van zuster Johannista" (deel 2) (door zuster Joahannista (Anna Verheijen) (redactie door Elly Keiren-Mestrom en Annie Simons)

Zuster Johannista (Anna Verheijen) schreef zelf de geschiedenis van haar leven. U leest het verhaal zoals ze het zelf opgetekend heeft. Deze keer het tweede deel. Het eerste deel verscheen in 'Oos Naer', nr.54, december 2012. Zuster Johannista (zie foto hierlangs) beschrijft de situatie in Lela, een plaats aan de kust, waar het heel heet kan zijn. Ze bereikte Lela na een lange bootreis. Ze wilde graag de taal van de mensen spreken, maar dat was niet makkelijk. Ze kwam in de keuken te werken waar ongeveer twintig zusters voor het eten zorgden. Er was weinig te krijgen om voedsel te bereiden. Ook waren er weinig geldelijke middelen voor het eten beschikbaar. Het was direc na de oorlog. Terwijl zuster Johannista daar ongeveer een half jaar was, kreeg ze het bericht dat haar vader was overleden. Ze hoorde dat pas een maand later, omdat het telegram niet was aangekomen. Ze kwam in het ziekenhuis van Surabaya terecht voor onderzoek. Het viel achteraf wel mee, maar ze mocht niet meer in de keuken werken. Dat bleek voor haar te zwaar te zijn. Ze werd daarom naar Larantuka (Oost-Flores) verplaatst. De familie uit Neer stuurde haar in een grote kist o.a. twee maïsmolens, een kostbaar bronzen altaarbel, bussen met Hollandse worst, rookvlees, goede boter en nog veel meer lekkernijen.

Larantuka is een prachtig huis aan de zee. Daar was een grote, nieuwe huishoudschool gekomen, de eerste op Flores. Bij de school was een internaat voor meisjes. Er waren veel aanmeldingen voor deze school. Er kwam ook een groete boerderij en een tuin voor groenten en maïs. Er werden veel varkens en inheemse koeien gehouden voor het vlees en de melk. Zuster Johannista gaf hier mede leiding aan. Ze had ervaring opgedaan op de Landbouwhuishoudschool te Posterholt in Nederland. Ook waren er jongens, die werden ingezet om allerlei werkzaamheden te verrichten.Toen ze er twintig jaar had opzitten, zonder ooit vakantie te hebben gehad, begonnen haar krachten af te nemen. Zo kwam ze toch nog aan de beurt om verlof te nemen en naar Nederland te gaan. Ze wilde zo graag haar familie, broers, zussen en hun kinderen weer terugzien. Intussen was ook haar moeder gestorven. Met een missieboot naar Surabaya; met het vliegtuig naar Djakarta.Vandaar met een KLM-toestel naar Rome. Daar zou ze nog 10 dagen verblijven om zoveel mogelijk bezienswaardigheden te kunnen bekijken. Daarna vertrok ze via Frankfurt naar Amsterdam waar ze door familie met een bus werd opgehaald.

Zuster Johannista verbleef in Mariabosch te Baexem om de eerste dagen een beetje te kunnen wennen. Daarna wilde ze graag eerst naar haar geboorteplaats Neer gaan. Ze kreeg een groots welkom met muziek en zang. Er was ook een bliksemactie op touw gezet voor de Flores-missie, die zeer goed geslaagd was. Na een jaartje (december 1967) was ze weer opgeknapt en durfde ze het aan om weer terug te gaan. Eenmaal aangekomen in Surabaya werd de reis na een weekje vervolgd per boot naar Haumere, een havenstad. Daarna volgde nog een lange reis per jeep. Het verliep allemaal moeilijk vanwege het slechte weer. Achteraf was het toch allemaal goed afgelopen. Het leven werd weer opgepakt. Er was volop werk te verrichten. Na 6 jaar bleken de krachten van zuster Johannista op en kwam ze terug naar Nederland. Het was blijvend, omdat ze gezondheidsklachten kreeg.In 2006 overleed ze op 88-jarige leeftijd na een welverdiende rust in het klooster te Uden.

"Uit Neerse bodem" (door Leon Lenders)

Tijdens een zomervakantie in Frankrijk bracht Leon Lenders een bezoek aan het oudheidkundig 'Musée Rolin' in Autun. Autun is van oorsprong een Romeinse stad in de regio Bourgogne. Daar zag hij in een van de vitrinekasten een halsketting. Het leken dezelfde kralen die hij een aantal jaren terug op een akker in Neer door hem waren opgeraapt.Het waren 'meloenkralen', Romeinse importproducten, die in onze streken vrij zeldzaam zijn. Deze gelijksoortige Romeinse kralen zijn in de jaren negentig van de vorige eeuw door Leon gevonden langs het tracé van de voormalige Romeinse weg tussen Buggenum en Neer. Deze kralen uit de Romeinse tijd zijn van glas. Over de buil lopen verticale ribbels, waardoor de kraal een beetje op een meloen lijkt; vandaar de naam. De kleur varieert van lichtblauw tot groen. Uit de directe omgeving van Neer zijn geen verdere vondsten van meloenkralen bekend.
De meloenkraal op de foto is geheel intact. Deze enigszins lichtblauwe kraal heeft een doorsnede van 22 mm.(Op de volgende websites kunt u meer te weten komen over interessante bodemvondsten: http://www.bodemvondstenwereld.nl / http://www.collectieutrecht.nl / http://www.jozefherman.nl / http://www.geheugenvannederland.nl / http://www.archeologie-posterholt.nl )

"De leden van de H. Familie in 1936 nu benaamd" (deel 8) (door Tjeu Hermans; met medewerking van Piet Timmermans)

Dit is de achtste deelfoto van de serie 'De leden van de H. Familie in 1936 nu benaamd'. Deze deelfoto omvat de nummers 200 t/m 233. We hebben bij deze deelfoto weer enkele onbekenden, namelijk de nummers 207, 220 en 230. Verder kennen we de datum en plaats van overlijden van Joep Hautus (nr. 222) niet. Wie helpt ons om de ontbrekende gegevens aan te vullen?

Enkele personen op deze (deel)foto:

200: Johannes Christianus (Chris) Gijsbers

204: Hermanus Hubertus Joosten, Gele Maan of Maan oete Gaot

206: Johannes Hubertus Geraets, Siberte Sjengske of de Haammaeker

212: Johannes Hubertus Winkelmolen, Boeane Sjengske

218: Louis Hendrikus (Wie) Derikx, zoon van Lowie Pieër

223: Johannes Wilhelmus Hubertus Theelen, de Piep226: Sigebertus van Lier, Ziep vanne Bergestraot

229: Wilhelmus Hubertus Hendrikus (Täönke) Theelen

231: Michiel Antonius Geelen, Gielke van Sieje (zoon van Sieje Pieër)(nummer op de foto is 131; moet 231 zijn)

232: Leonardus Peeters, Lei oet 't Fort233: Jacobus Verheijen, Verheijes Koeab

"De bezittingen van het klooster Keizerbosch na de confiscatie door de Fransen in 1796" (deel 4.3) (door Jo Kuijpers)

Dit deel 4.3 heeft de subtitel meegkregen van "De periode Theodor de Raet, 1802 - ca. 1830)". Al een jaar na de uitzetting van de kloosterlingen lag het klooster er al behoorlijk gehavend bij. Theodor heeft een en ander moeten opknappen, toen hij met zijn gezin op Keizerbosch kwam wonen (vermoedelijk in 1803).Baron Theodorus Arnoldus Joannes Josephus de Raet werd geboren in Leuven, waar hij op 5 juli 1772 werd gedoopt. Hij is de zoon van Arnoldus Joannes Joseph de Raet van der Voort en Maria Francisca Josephina van Bouchout. Theodorus trouwt op 19 maart 1800 te Breda met Maria Magdalena Zorreth, geboren te Sluis (B) op 1 oktober 1776. Zij krijgen samen vijf kinderen (3 dochters en 2 zoons). In dit hoofdstuk wordt verder de afbraak van het klooster beschreven, schulden die afgelost moesten worden, openbare verkopen en de zware periode, waarin zijn oudste dochter Carolina overleed met de dag daarop het overlijden van zijn jongste dochter Maria.

"100 jaar geleden (15)" (door Jos Geraets)

De artikelenserie '100 jaar geleden' is samengesteld uit beschrijvingen van gebeurtenissen die honderd jaar geleden in Neer hebben plaatsgevonden. De gegevens hiervoor zijn veelal ontleend aan het 'oud archief' van de voormalige gemeente Neer en aan kranten uit die tijd. In deze aflevering aandacht voor concerten en toneelvoorstellingen door Zangvereniging 'Maas- en Neergalm' en Fanfare 'De Eendracht'. Op 10 december 1883 was de Neerse liedertafel opgericht, de latere Zangvereniging 'Maas- en Neergalm'. Voor het houden van repetities en uitvoeringen werd de oude school ter beschikking gesteld.Toen Gerlacus Timmermans een zaal liet bouwen, trok de zangvereniging daar naar toe. In 1912 begon de zangvereniging voorbereidingen om in januari 1913 een concert te geven met een opvoering van 'De Twee Broeders' (zie advertentie rechts). Op Kermiszondag van de winterkermis in 1897 had de zangvereniging de toneelvoorstelling 'De Twee Broeders' al eens opgevoerd in de nieuwe school (de latere KJV) (zie advertentie links).