Op de voorkant van uitgave nr.33 staat een foto van het nieuwe wegkruis aan de Arixweg in Neer.
Het is geplaatst door Sjaak van Melick en Jan Sijben. De gemeente plaatste er banken en boompjes bij, terwijl grondeigenaar Kuijpers uit Kessel voor de verdere afwerking zorgde.

De redactie geeft in het kort een overzicht van artikelen in "Oos Naer" (33). Het eerste grotere artikel gaat over "Oos Noets" (nr.3, november 1949). Het geeft een tijdsbeeld van Neer in november 1949 met actuele zaken uit de gemeente en de resultaten van Neerse sporters. Pater Strous schrijft een stukje voor de Neerse jongens in de Oost (Nederlands-Indië).In dit nummer staat het eerste deel van een feuilleton, dat door zal lopen tot in nummer 10. De moeite waard om te blijven lezen! In de rubriek "Zo'n eeuw geleden geboren" staat Jacobus Hubertus Luijten centraal, in Neer en omstreken beter bekend als "Sjoe Koeab". Mien van Kappers Ties vertelt in een artikel over haar oorlogsbelevenissen.

De rubrieken "Wie weet: wie, wat, waar en wanneer?", "Neer, vroeger en nu" en "Spraekwäörd, oetdrökkinge en gezègkdjes" zijn ook weer in deze uitgave te zien.

In een reactie op het artikel "Äöver korte bókse" (nummer 31, maart 2007) wordt ingegaan op enkele opmerkingen van Sjaak Driessen t.a.v. de uitspraak van enkele woorden.

Voor deze derde uitgave van "Oos Noets" schreef Pater Strous een stuk voor de Neerse jongens in de Oost.Tjeu Hermans die namens de redactie de uitgaves van "Oos Noets" van uitleg voorziet, blijft vragen houden. In de verschillende stukjes komen namen van schrijvers voor die niet altijd duidelijk te achterhalen zijn. Een bekend zanger uit die tijd, Paul Robeson, was een beroemd en veelzijdig Amerikaanse artiest. Pietjes Sjang uit Neer was een heel goede zanger, die in deze contekst werd genoemd, omdat hij ook zo laag kon zingen. Vaak moest hij met zijn basstem voorzingen bij het kerkkoor. Hij was lid van de zangvereniging Maas- en Neergalm. foto's hiernaast: archief "Oos Naer" Tjeu Hermans probeert als toelichting op het stukje "Advent" de naam van de schrijver, Ton Amie, te verklaren. Hij vermoedt dat het Piet Timmermans (Piet van Gieërlingske) was, zoon van Gieërlingske, een goede zanger en ook lid van het kerkkoor. Vanaf deze uitgave van "Oos Noets" komt een feuilleton voor dat blijft doorlopen tot en met nummer 10, deze keer met de titel "Wereldstad zonder vergunning". Met die wereldstad werd natuurlijk Neer bedoeld.Twee rechercheurs moesten een kijkje gaan nemen in die wereldstad. De weg voerde vanaf café "'t Kelderke" in Roermond met de bus naar Neer. Een amusant verhaal waarin een bus liefst bij drie haltes moest stoppen, voordat men Neer had verlaten. Bij die derde halte ("Oppe Waog") dachten de heren in het centrum van die wereldstad te zijn. Uiteindelijk vertrokken de speurders richting Venlo.

Deze keer staan we stil bij Jacobus Hubertus Luijten (Sjoe Koeab), die leefde van 1882 tot 1953. Samen met zijn vrouw Maria Catharina Dorothea Custers kregen ze elf kinderen, waaronder negen zoons. Sjoe Koeab was schoenmaker. Hij was een beleefde, vriendelijke, maar ook serieuze man. Koeab nam de zaak van zijn vader over in 1922. Hij was een gelovig mens. Zijn werk betekende alles voor hem.

Hij werkte vaak lang door om zijn klanten tevreden te kunnen stellen.

Het gebeurde ook dat hij schoenen gratis repareerde voor mensen, die het financieel moeilijk hadden.

Wie zijn deze Neerse schonen? Waar en wanneer is de foto gemaakt? Waarom is de straat versierd? Weet u de antwoorden, stuur een reactie naar: redactie.oosnaer@gmail.com

Mien van Kappers Ties (Klaessen) vertelt in dit artikel enkele van haar oorlogsbelevenissen. Het gezin van Kappers Ties woonde op de boerderij aan de Napoleonsweg. Aan hun erf grensde het voetbalveld van RKVVN (later RKSVN).Naast het boerenbedrijf deden ze in "zwaar" transport.Ties en beide zoons (Jan en Jaen) vervoerden met mallejans zware boomstammen, vaak kanada's, voor de klompenfabricage. Mien vertelt hierover hoe ze alles in die tijd ervaren heeft. Ze moest thuis meehelpen in de huishouding, in de stal bij het vee en op het veld. Op 58-jarige leeftijd kreeg ze kanker met een slecht vooruitzicht. Nu is ze tachtig en geniet volop van het leven. Mien vertelt in dit artikel over het einde van de oorlog, de koe in de geitenstal van Sjoe Koeab tijdens de oorlog (zie ook het artikel in dit nummer over Sjoe Koeab), de paarden ondergronds, een angstige wandeling en slachtoffers van de mijnen bij het Patronaat en nog enkele andere zaken van die oorlogstijd

Naar aanleiding van een artikel in nummer 31, maart 2007 reageerde Sjaak Driessen met enkele opmerkingen over de uitspraak van enkele woorden die met de (gewone) Nederlandse korte -o- worden uitgesproken.Een voorbeeldje: "kórte" (boks) in plaats van "korte" (bóks). Ter verduidelijking: de -ó- klank is dezelfde als de Nederlandse lange -oo-, maar dan kort uitgesproken. In dit artikeltje komen nog meer voorbeelden aan bod.

In deel 2 over allerlei uitdrukkingen en gezegdes, die Piet Stemkens (Piet van 't Heufke) heeft aangeleverd, komt een van de uitdrukkingen aan bod, die met de foto hiernaast te maken heeft. "Dae haet ouch neet väöl op zien rubbe" (Hij heeft ook niet veel meer te verteren).