Sinds zaterdag 24 maart j.l. is nummer 7 van ons periodiek verschenen.
Op deze pagina zal weer een samenvatting worden weergegegeven van deze nieuwe uitgave.

Het wapen van Neer, dat de vereniging als logo heeft, komt prominent naar voren.

"Oos Naer" heeft een nieuw jasje. De oude omslag beviel niet goed, vooral omdat de kwaliteit van afgedrukte foto's op de voorkant niet goed was.
De witte, glanzende kaft maakt een goede afdrukkwaliteit voor een foto nu wel mogelijk.
De in duo-tone afgedrukte kaart is een gedeelte van een "Tranchot"-kaart uit het begin van de 19de eeuw.

De foto van de omslag toont het voormalige woonhuis van de families Sloes-Fried (Godefridus Sillekens) en Toon Augustinus.
Het lag op de hoek Hoogstraat-Kwir, schuin tegenover café "De Klomp"; het huis is circa 1960 afgebroken.
Deze foto is gekozen, omdat in deze uitgave een artikel staat over de firma Terstappen. Beide families waren hierbij nauw betrokken.

foto rechts:
Mevr. P. Wilms-Claessen

In dit eerste deel wordt de geschiedenis beschreven van deze Neerse onderneming vanaf de oprichting tot 1960. Ton Terstappen, voormalig directeur, heeft een beschrijving gegeven aan de redactie. Omstreeks 1880 ontstond deze firma, die door de heren P.A. Terstappen en H.M. Terstappen werd opgezet. Het begon allemaal met de verkoop van boter naast andere artikelen, die uit overzeese gewesten kwamen. In dit artikel wordt de familiegeschiedenis kort weergegeven, waarna dieper wordt ingegaan op het verder uitbouwen van het bedrijf. Als koffiebrander stond de firma Terstappen heel goed bekend.

Met paard en wagen werden de goederen in de beginjaren van de 20ste eeuw afgeleverd. Daarna kwamen de eerste vrachtwagens (zie foto van het wagenpark in 1957).

De oorlog liet ook zijn sporen na en verwoestte het magazijn in het dorp; er werd een noodmagazijn, het huidige magazijn van de Boerenbond aan de Napoleonsweg, betrokken. Al snel werd de herbouw van het magazijn aan de Engelmanstraat ter hand genomen.
Dat het bedrijf na de oorlog sterk ging groeien door het toedoen van Ton en Har Terstappen, bleek wel uit de jaarcijfers. In dit artikel krijgt u daarvan een duidelijk beeld.

Bij de opgravingen bij de kerk in het najaar van 1999 werd een aantal zerken verplaatst.
Een van die zerken had een opschrift dat aangaf, dat in het erbij behorende graf vier overledenen waren begraven:  twee pastoors en twee gehuwde vrouwen.
Over deze vier personen wordt een beschrijving gegeven, te weten:
Pastoor C. van der Wielen,
Pastoor W. Rodijnen,
Mevr. A. van der Wielen-Rodijnen,
Mevr. J.C. Theelen-Wouters.
De vraag rijst dan meteen: waarom twee pastoors in één graf tezamen met twee gehuwde dames?

Dit artikel geeft een levensbeschrijving van Mathis Peeters, in Neer en omgeving beter bekend als Tjeu vanna Bóndj. Zijn jeugdjaren, zijn huwelijk met Merieke Houben (bekend als Moeke vanne Bóndj), zijn zaakvoerderschap van de Boerenbond, de oorlogsjaren en zijn grote liefde voor paarden worden uitvoerig belicht. Zijn vader stierf in 1901 toen hij net 7 weken oud was.

Het huwelijk met Merieke bracht 13 kinderen voort, waarvan er vier nog tijdens Tjeu's leven gestorven zijn.
Paarden speelden een heel grote rol in zijn leven. De Shetlandpony's en later de Arabieren waren paarden, die zijn voorkeur genoten.
Tjeu stierf op 24 februari 1976 en werd 3 dagen later in Neer begraven.

In dit artikel wordt het testament van Gerrit Verhaege beschreven.
Hij verklaarde op 14 juli 1758 zijn laatste wil in een testament. Daarin staat vermeld, dat hij vijf stuivers aan de kerk van Luik nalaat. Daarnaast liet hij geld na aan de Minderbroeders in Roermond, dat voorheen in bewaring werd gegeven.
De kleinkinderen erven zijn bed; een ander familielid heeft een pachtschuld bij hem, die betaald zou worden als hij dood zou zijn. Daarvan zouden missen gelezen worden.

In deze uitgave zijn woorden en uitdrukkingen opgenomen, die handelen over gebruiksvoorwerpen en werktuigen in en rondom het huis. Ook nu weer vraagt de redactie om te reageren op dit artikel, gelet op de schrijfwijze én betekenis van de woorden.

links ziet u een "moear"; rechts een "oeles" (foto's: redactie "Oos Naer")

Deze keer wordt het bidprentje van Joannes (Sjang) Terstappen besproken.In 1902 vertrok hij als missionaris naar China en verbleef daar 40 jaar. Één keer is hij teruggeweest voor vakantie. Het prentje vertelt een heleboel bijzonderheden over hem en zijn werk in China.

De werkgroep "Bidprentjes" heeft thans al meer dan 5000 bidprentjes opgeslagen.
Jo Kuijpers (Jo van Leuve), Piet Timmermans (Piet van Toon) en Jo Beeren verwerken deze bidprentjes in een archief voor de heemkundevereniging.

In dit artikel worden de registers van de burgerlijke stand behandeld, gerelateerd aan het overlijden.
Naast de registers zijn er aktes van overlijden, van als levenloos aangegeven kinderen, van lijkvindingen; er zijn inschrijvingen van overlijdensakte, elders opgemaakt en van overlijdensaktes van krijgslieden. De gegevens hierin worden beschreven en toegelicht.
In een duidelijke en overzichtelijke beschrijvingen kunnen geïnteresseerden weer verder met hun genealogisch speurwerk.

Onder deze titel brengt de redactie in het vervolg telkens een foto, waarover vragen bestaan, zoals: welke personen zijn herkenbaar, welke gebouwen zijn er te zien, op welke plaats is de foto genomen, zijn er data bekend?

Wie kent deze dames met pastoor Obers?

Uw oplossing kunt u opsturen naar of afgeven bij het redactieadres:
Jos Silvrants, Baand 4, 6086 CE  Neer.

Door Pastoor Kanters werden regels opgesteld betreffende het verpachten van de banken in de kerk. Deze regels werden meerdere malen aangescherpt.
Er kwam op 6 januari 1861 een reglement voor verpachting van het oksaal. Het reglement wordt in dit artikel beschreven.
In 1868 werd dit reglement nog eens vastgelegd.

In dit artikel haalt Tjeu Hermans een besluit van de gemeenteraad aan van 21 april 1845, dat een verbod beschrijft op inkomsten zonder daarvoor te werken.
Bedelaars en landlopers waren steeds vindingrijk bij het zoeken en vinden van gaten in de mazen van de wet. Ze schaften zich het eenvoudigste muziekinstrumentje aan, een draagbaar draaiorgeltje. Daarmee dachten ze aan de kost te kunnen komen. Ze zochten vaak afgelegen boerderijen op, waar nogal dreigend werd opgetreden.Ze maakten het helemaal te bont, toen ze ook nog met vrouwen in afgelegen boerenwoningen binnendrongen om er nachtverblijf en onderhoud te genieten. De bewoners waren bang hun de toegang te weigeren.