Op de voorkant van uitgave nr.40 staat een foto m.b.t. het artikel over 'Naamgeving bij geboorte'. Vroedvrouw Kato van Ratingen draagt Tonnie Geraets (van Tieske) huiswaarts na de doop, vergezeld van meter en peter. Geheel links Nella Timmermans-van Lier (meter), zus van moeder Anna en rechts Toon Timmermans (peter).

De redactie geeft in deze rubriek kort aan welke artikelen er in dit nummer aan bod komen: Het tweede deel van 'Sjeng Geelen: bouwer van fabrieksschoorstenen in de vorige eeuw', 'Naamgeving bij geboorte' en het maart-nummer van 'Oos Noets' (het studenblad, dat nieuws uit Neer in de eind-jaren 40, begin 50 verzorgde voor de jongens uit Neer in Indië. Er wordt nog even aan alle lezers een fijn 'Aod Limburgsfieëst' toegewenst.

Pierre Geelen, zoon van Sieje Sjeng, heeft in zijn boek 'Peter Johannes Geelen (1895-1964), bouwer van fabrieksschoorstenen pur S(j)ang' een groot deel hiervan besteed aan de schoorstenen, die zijn vader heeft gebouwd. Al op 15-jarige leeftijd (in 1911) bouwde hij zijn eerste schoorsteen in het Duitse plaatsje Bracht. Voor zijn 35ste jaar  zou hij er ruim 110 aan zijn schoorstenenlijst toevoegen. Hij was een specialist in zijn vak. Sjeng hield een 'schoorstenenboekje' bij, waarin hij secuur bijhield wat de kosten waren en hoe hoog de schoorsteen was geworden. Zijn meest bekende schoorsteen, die hij bouwde, was die van het inmiddels beroemde Woudagemaal in Lemmer in het jaar 1919. De hoogste toren, die hij gebouwd heeft, werd maar liefst 75 meter hoog. Het was de schoorsteen van Kunstzijdefabriek ENKA, die in 1920 is gebouwd. In dit artikel komt een werknemer, Nic van Dael uit Kessel-Eik nog aan het woord. Hij heeft met o.a. Täön Sanders en Pieër Thommassen samengewerkt met Sjeng. In dit artikel wordt uitgebreid ingegaan op de schoorstenen, die Sjeng heeft gebouwd. Er zijn nog verschillende schoorstenen bewaard gebleven, die kenmerkend zijn in het landschap.

In dit interessant artikel krijgt de lezer een duidelijk inzicht in de naamgeving bij baby's. Er werd een aantal regels toegepast bij de doop en was er bij de keuze van een peter en meter een duidelijk patroon te herkennen. Echte regels waren het niet, maar meer gebruiken. Regels voor de vernoeming van kinderen waren immers nergens door overheid of kerk vastgelegd of voorgeschreven. De oude gebruiken verschilden van streek tot streek en zijn in de loop der tijd geleidelijk aan nagenoeg geheel verdwenen en grotendeels vergeten. In dit artikel heeft Jos Geraets een onderzoek gedaan naar de in Neer toegepaste regels voor naamgeveing en voor de keuze van peter en meter in de periode 1695 tot 1950. Zijn bevindingen zijn in dit artikel vastgelegd. Tevens wordt aandacht besteed aan enkele verdere zaken rond de doop en de aangifte van de geboorte bij de burgerlijke stand.

Bovenstaande personen, maar ook nog vele anderen, komen in deze aflevering van 'Oos Noets' voor. Jan Emonts, de 'historieschrijver van Neer', was in die tijd bezig met een geschiedboek over Neer. Sefke van Sjaen, de 'slager bij Sjaen' moest een wild zwijn slachten, samen met Graed van Bukskes Lèn. Dat zwijn was geschoten door Driek vanne Vlaos. Potte Kris, bekend geworden met 'Het bombardement van Lombok, de slag van Zuid-Afrika. In het verhaal dat in deze aflevering van ´Oos Noets´ staat ("Land van mijn dromen") wordt verteld van een 'kolossaal monument' voor Potte Kris. Ingewijden weten beter! Zegere Driek, die op Kleinhanssum woonde, was bekend met het woord 'overstapje', iets wat hij vaker zei. In deze aflevering schrijft burgemeester Vennekens een stuk met allerlei zaken die in Neer op dat moment spelen. In het volgende stukje 'Overpeinzingen' wordt over kardinaal Mindszenthy gesproken en over het 'schuttersonrecht', waaraan nog wel eens wordt teruggedacht in deze tijd van het komend OLS-2009.In het 'Naers daagbook' worden allerlei nieuwtjes verteld, die zich hebben voorgedaan, waaronder het 50-jarig huwelijksfeest van Mieëbese Ties en Kaat, de nieuwe auto van Sieje Sjra, over het protesteren tegen het ontnemen van de OLS-winst, het slachten van een wild zwijn, over het Neerse gerstenat en over het wel en wee van de verenigingen. In 'Land van mijn dromen' brengt de schrijver van dit verhaal een bezoek aan de 'city' Neer en komt allerlei personages tegen. Daarnaast zijn er nog enkele kleine artikeltjes, zoals van een rijke jongen, die in de oorlog terecht kwam, een oproep aan de Neerse Indonesiërs om hun wensen, verlangens en kritiek kenbaar te maken. Daarna volgt er een prijsvraag, waarin zoveel mogelijk Neerse woorden en uitdrukkingen gevonden moeten worden. In de nagekomen berichten staan nog allerlei wetenswaardigheden van personen, verenigingen en ook over het weer.

In deze aflevering van 'Oos Noets' van 5 maart 1949 wordt nog even stilgestaan bij de vastenavonddagen. Deze zijn rustig verlopen. De leden van de Pilsclub hadden een zigeunerwagen gemaakt (zie foto hiernaast!), waarbij ze zelf als zigeuners verkleed gingen.